Brutalne życie pozagrobowe plastikowej butelki z recyklingu
Co się dzieje po wrzuceniu go do kosza?
Przechylona podłoga Simsa w nowym zakładzie na Brooklynie(Debra zima)
Uwaga redaktora: Ten artykuł został znacząco poprawiony po publikacji, aby poprawić błędy rzeczowe w oryginalnej wersji. *
Większość z nas nie myśli zbyt wiele o recyklingu. Mogliśmy czyścić butelki i słoiki, kruszyć kartony i rozbijać pudełka. Moglibyśmy posortować te przedmioty do wyznaczonych pojemników lub toreb, ale gdy stracimy z oczu przedmioty nadające się do recyklingu, reszta procesu jest abstrakcją. Recykling sprawia, że czujemy się dobrze, ale niewielu z nas wie, co tak naprawdę dzieje się z plastikową butelką po wrzuceniu jej do kosza.
To, co się dzieje, to to, że butelka wchodzi do skomplikowanego globalnego systemu, w ramach którego jej plastik jest sprzedawany, wysyłany, topiony, odsprzedawany i ponownie wysyłany – czasami zygzakiem po świecie, zanim stanie się dywanem, ubraniem lub powtórzeniem życia jako butelka. Proces ten jest możliwy, ponieważ plastik jest substancją upartą, która jest odporna na rozkład. Przy przypuszczalnej długości życia ponad 500 lat, można śmiało powiedzieć, że każda plastikowa butelka, której użyłeś, istnieje gdzieś na tej planecie, w takiej czy innej formie.
W Nowym Jorku surowce wtórne z gospodarstw domowych są odbierane przy krawężniku raz w tygodniu przez Departament Sanitarny (DSNY). Po wrzuceniu na tył ciężarówki napędzanej olejem napędowym, każdy ładunek trafia do zakładu odzyskiwania materiałów w Nowym Jorku lub MRF (wymawiane murf), który jest obsługiwany przez Sims Municipal Recycling, firmę należącą do Sims Metal Management. **
Chociaż tego typu obiekt jest powszechnie określany jako zakład recyklingu, obsługuje on tylko część procesu recyklingu. Zamiast tego sortuje, odzyskuje i odrzuca. MRF przesiewa materiały nadające się do recyklingu, aby odzyskać przedmioty, które można odsprzedać na rynkach towarowych pokonsumenckich (termin branży recyklingu oznaczający przedmioty wyrzucane przez konsumentów). W tym przypadku przesianymi materiałami są szkło, metal, kartony i niektóre tworzywa sztuczne. Odrzuca resztę.
Zazwyczaj 50% tego, co wkładasz do kosza na surowce wtórne, nigdy nie podlega recyklingowi. Jest posortowany i wyrzucony, powiedział Tom Szaky, dyrektor generalny TerraCycle, firmy recyklingowej. Częściowo jest to spowodowane błędem użytkownika, częstym problemem, który pojawia się, gdy ludzie umieszczają materiały nienadające się do recyklingu do pojemników do recyklingu. ***
W MRF surowce wtórne przechodzą z miasta do świata odpadów — najczęściej do firm z sektora prywatnego. Podczas gdy stany i miasta nakazują recykling i wprowadzają go na rynek za pomocą zielonych symboli i odmian chwytliwych sloganów „ponowne użycie – redukcja – recykling”, często zdarza się, że płacą one firmom zewnętrznym za zajęcie się faktycznym procesem. Na przykład Nowy Jork płaci Simom około 70-75 dolarów za tonę za wywóz surowców wtórnych. Simowie z kolei płacą miastu procent sprzedaży na podstawie miesięcznych stawek krajowych.
W grudniu 2013 roku Sims zaprezentował nowy, elegancki, zaprojektowany przez Selldorf Architect, obiekt o wartości 110 milionów dolarów w Sunset Park na Brooklynie. Nowy Jork przeznaczył 60 milionów dolarów na nowe wykopaliska, które są wystarczająco duże, aby pomieścić roczny przepływ surowców wtórnych z gospodarstw domowych ze wszystkich pięciu dzielnic – ponad 250 000 ton.
Nowy obiekt Simsa w Sunset Park na Brooklynie (Nikolas Koenig / Selldorf Architects)
piękna i bestia oryginalna opowieść
To tutaj zaczynają swoją podróż przedmioty z recyklingu, powiedział koordynator edukacji Simsa, Eadaoin Quinn podczas zwiedzania fabryki. Recykling może być dość długim procesem. To nie tak, że wkładasz go do kosza i nagle staje się czymś nowym.
Pierwszy przystanek na trasie, zwany przechylaną podłogą, to miejsce, w którym ciężarówki DSNY zrzucają swoje ładunki w pomieszczeniu wielkości boiska do piłki nożnej, wypełnionym około tysiącem ton surowców wtórnych.
Ogromny dźwig, przyćmiony górami wyrzuconego materiału w ogromnym pomieszczeniu, podnosi odpady i wrzuca je na taśmociąg. Torby z materiałami do recyklingu przyjeżdżają na ciężarówki i barki i są ładowane na taśmę przenośnika, a następnie rozdzierane przez maszynę, która rozcina każdą torbę, powiedział Quinn. Niestety samych toreb nie można poddać recyklingowi – są zbyt brudne, więc trafią na wysypisko śmieci. Nawet artykuły z tworzyw sztucznych nadające się do recyklingu są trudne do przetworzenia, jeśli nie zostały odpowiednio wyczyszczone – stąd ulotki wzywające nas do wypłukania naszych materiałów nadających się do recyklingu. Im czystsza jest plastikowa butelka, tym łatwiej jest ją odrodzić jako coś nowego. ****
Z ogromnej podłogi chętni do recyklingu poruszają się po skomplikowanej, zautomatyzowanej linii montażowej przenośników, masownic, wykrywaczy metali, a nawet kilku ludzkich sortowników, aby podzielić się na kategorie według towarów. System przenośników taśmowych najpierw sortuje szkło w ciągu dwóch minut. Metale są następnie wydobywane za pomocą magnesów lub w inny sposób. Grube i niesforne tworzywa sztuczne (nr 2), takie jak polietylen o dużej gęstości HDPE – wymyślna nazwa pojemników na detergenty do prania – są prasowane w nieporęczne kolorowe zwitki, a następnie wiązane w bele za pomocą liny. I na koniec, zużyte plastikowe butelki po napojach (nr 1) są gromadzone w strumieniu. Od początku do końca plastikowa butelka spędza mniej niż 30 minut na taśmie Sims. Butelka wyrzucona wczoraj do kosza, prawdopodobnie już tutaj, przejdzie przez system odzyskiwania w ciągu jednego dnia.
Za mało zużytych plastikowych butelek w USA trafia do systemu recyklingu.Plastikowe butelki jednorazowego użytku wykonane z politereftalanu etylenu (PET) są uwielbiane przez firmy MRF, ponieważ można je łatwo odsprzedać. Butelki łatwo kompresują się w 1000-funtowe bele, w większości przezroczyste, trochę zielonego plastiku, z wystającymi nakrętkami i rozgniecionymi etykietami. Cenione wyłącznie ze względu na ich cechy molekularne, przedmioty te są sprzedawane jako towary w oparciu o miesięczne stawki krajowe, a następnie ładowane na ciężarówki, barki lub pociągi, aby przejść do następnego przystanku — zakładu recyklingu.
W Stanach Zjednoczonych niewiele jest zakładów zajmujących się recyklingiem zużytych plastikowych butelek. Jeszcze kilka lat temu zużyta plastikowa butelka prawie zawsze gwarantowała darmową podróż do Chin. W 2011 roku Stany Zjednoczone sprzedały tylko Chinom 2 miliony ton wyrzuconego plastiku o wartości miliarda dolarów. Teraz te butelki prawdopodobnie trafią do Riverside w Kalifornii w CarbonLite. Przeznaczony do stworzenia zamkniętego obiegu, systemu butelka-butelka w USA, CarbonLite jest jednym z największych obiektów w kraju. Otwarta w 2012 roku, z ceremonią przecięcia wstęgi z udziałem gubernatora Jerry'ego Browna, przestrzeń o powierzchni 220 000 stóp kwadratowych przetwarza ponad 2 miliardy butelek rocznie.
Zakład CarbonLite w Riverside w Kalifornii (Debra Winter)
Plastik jest we wszystkim – w twoim samochodzie, w twoim domu, w każdej części twojego życia, mówi dyrektor generalny CarbonLite, Leon Farahnik. Na całym świecie rocznie zużywa się 100 miliardów funtów PET: 70 miliardów funtów idzie na dywan i odzież; 30 miliardów funtów idzie na opakowania. To dużo plastiku. Dobrą wiadomością jest to, że plastik PET może być używany wielokrotnie, co oznacza, że surowce, które do niego trafiają – głównie ropa naftowa i gaz ziemny – wystarczy odzyskać tylko raz (jeśli zostaną poddane recyklingowi). A jednak pomimo tego, że produkcja butelek z przetworzonego PET (rPET) zużywa mniej energii i mniej wody, często jest droższa niż materiał pierwotny, zwłaszcza gdy ceny ropy są niskie.
W tej chwili nasz materiał jest droższy, powiedział Farahnik. Jednak firmy coraz częściej starają się włączyć te materiały pochodzące z recyklingu do swoich produktów. Na przykład firma Walmart wyznaczyła sobie w 2014 r. cel zwiększenia ilości tworzyw sztucznych pokonsumpcyjnych w produktach, które przewożą 3 miliardy funtów Zapytany, dlaczego firmy obecnie używają materiałów pokonsumpcyjnych w swoich produktach, biorąc pod uwagę, że są one droższe, Farahnik powiedział: Są pod dużą presją ze strony środowiska. Ogromna presja. Wszystko, o czym słyszysz, to te oceany i wszyscy są za to obwiniani. Nad 8 milionów ton odpadów z tworzyw sztucznych co roku trafia do oceanów, w wyniku czego co najmniej pięć plastikowych żyroskopów śmieci na całym świecie i znaczne szkody w życiu morskim.
Farahnik uważa, że sukces recyklingu zależy od rządowych kaucji za butelki – lub rachunków za butelki, jak się je czasem nazywa – zmory wielkich firm produkujących napoje, które mocno lobbują przeciwko tego typu przepisom w Stanach Zjednoczonych. Recykling nie odniesie pełnego sukcesu, jeśli prawo federalne nie nakazuje, aby każdy stan miał system depozytów, mówi Farahnik. W stanach z zachętami finansowymi — jest ich 10, w tym Kalifornia, Maine i Nowy Jork, a każde prawo stanowe jest inne — konsument jest obciążany dodatkową opłatą za każdą szklaną lub plastikową butelkę nadającą się do recyklingu, którą można odzyskać dopiero po zwrocie butelki do wyznaczonej stacji recyklingu. W przypadku butelek wyrzuconych do zwykłych śmieci, odzyskiwanie można wykonać za pomocą padlinożerców lub puszek (osoby, które przebierają w śmietnikach, aby wymienić butelki na gotówkę). Wykazano, że zachęta do wpłacania depozytów działa. Kalifornia ma ustawowy system kaucji i 65 do 70 procent wskaźnik recyklingu. Stan taki jak Teksas, bez depozytu w butelkach, przetwarza mniej niż 5 procent .
queer eye sezon 3 recenzja
22-letni syn Farahnika, Jason, pracuje jako kierownik projektu w CarbonLite i zaoferował wycieczkę po zakładzie recyklingu. Zaczęliśmy tuż przed zakładem, gdzie bele butelek są wyładowywane z ciężarówek, łamane i zrzucane na taśmociągi wewnątrz. Poluzowane butelki są wstępnie myte, aby oddzielić je od wszelkich śmieci i gruzu. Następnie butelki są przesyłane przez laserowe maszyny sortujące, w których wiązki światła wykrywają różnicę między przezroczystym plastikiem a zielonym plastikiem. Maszyna następnie przestawia butelki do odpowiedniego systemu przenośników kolorów. Butelki są myte w gorącym, lepkim, mydlanym bałaganie, który nagrzewa je na tyle, że ich etykiety i nasadki odpadają.
Świeżo wykonane plastikowe płatki (Debra Winter)
Butelki są następnie mielone na kawałki wielkości płatków kukurydzianych, ponownie myte, suszone i ponownie podgrzewane, aby wyeliminować wszelkie zanieczyszczenia, mówi Jason. Przetworzone plastikowe płatki z butelek (rPET) będą wysyłane do producentów w USA, Chinach i poza nimi, gdzie będą wykorzystywane do produkcji dywanów lub tkanin poliestrowych, a nawet do wyściełania misiów.
Wykonanie nowej butelki jest jednak nieco bardziej skomplikowane. Plastikowe płatki muszą być wysterylizowane i przetestowane, aby spełniały normy spożywcze. Oznacza to, że plastikowe płatki są topione, wytłaczane jako wstęgi płynnego plastiku i formowane w gładkie kawałki wielkości ziaren ryżu. Te maleńkie granulki będą sprzedawane producentowi jako surowce do pojemników na żywność na wynos i oczywiście plastikowych butelek.
Plastikowe granulki CarbonLite (Debra Winter)
Plastikowe granulki są przesyłane z CarbonLite do firm produkujących napoje, gdzie są ponownie topione i wtryskiwane do wstępnie uformowanych form, a następnie rozciągane i rozdmuchiwane do plastikowych butelek po napojach, które często są napełniane na miejscu. Stąd napełnione butelki są wysyłane do sklepów – ponownie gotowe do zakupu. Tylko kilka firm w pełni zastosowało plastik z recyklingu. Jeden z klientów CarbonLite, Nestlé, zaczął używać 100% rPET do swoich Ratunek - markowa naturalna woda źródlana w tym roku. Kolejnym jest Naked Juice, spółka zależna PepsiCo.
nie stać mnie na żłobek, ale muszę pracować
PepsiCo kupuje prawie połowę wszystkich butelkowanych rPET sprzedawanych w Stanach Zjednoczonych. Przeciętna butelka na napoje, w tym woda marki Aquafina, zużywa co najmniej 10 procent rPET. ***** Co ciekawe, Pepsi nie promuje żadnego wykorzystania postkonsumenckich treści na swoich etykietach. Jednym z powodów jest to, że nie mogą zagwarantować dokładnej ilości, jaką zawierają w każdej partii butelek; druga to obojętność konsumentów. Konsumenci nie przejmują się tak bardzo, powiedział Tim Carey, starszy dyrektor ds. zrównoważonego rozwoju w PepsiCo. Prawdopodobnie nigdy nie wpłynie to na ich decyzję zakupową. Mimo to firma chce używać więcej materiałów pochodzących z recyklingu w każdej butelce, ale jest ograniczona podażą. Nie ma wystarczającej ilości dostępnego rPET. Gdyby na rynku było więcej, moglibyśmy wprowadzić więcej, powiedział Carey.
Innymi słowy – zbyt mało zużytych plastikowych butelek w USA trafia do systemu recyklingu.
Carey mówi: Nie ma wątpliwości, że wskaźniki odbioru z pojemników na napoje w stanach butelkowanych są wyższe niż w stanach bez butelkowanych rachunków. Jednak dla PepsiCo obecne rachunki za butelki nie są ekonomicznie możliwe do skalowania w całych Stanach Zjednoczonych ze względu na dużą populację.
Przyszłe populacje będą patrzeć na wysypiska jak na kopalnie złota, pełne zasobów i zastanawiać się, o czym wszyscy myśleliśmy.Inne kraje poszły jeszcze dalej, nakładając rozszerzoną odpowiedzialność producenta (EPR) na producentów produktów jednorazowego użytku, aby dzielić się odpowiedzialnością. Najlepszym tego przykładem jest zielona kropka, czyli Zielona kropka , z Niemiec, które obecnie obowiązuje w 50 krajach na całym świecie. Prawo wymaga, aby firmy opakowaniowe płaciły za koszty środowiskowe ich opakowań.
EPR nie były popularne wśród dużych firm produkujących napoje w Stanach Zjednoczonych, gdzie znacznie się skończyły 240 miliardów butelki na napoje są używane każdego roku — 110 milionów są wykonane z PET i 50 miliardów w tym butelki na wodę. Przetwarza się tylko w USA 31 procent z plastikowych butelek po napojach – reszta ląduje na wysypisku śmieci lub jako śmieci na ziemi lub w morzu.
Biorąc pod uwagę, że plastik przetrwa ponad pięć wieków, możliwe jest, że ludzie przyszłości mogą dojść do wniosku, że nasza kultura pokochała ten wszechstronny materiał, który nosiliśmy wszędzie i z którego zrobiliśmy wiele przedmiotów w naszych domach. Mogą być zdziwieni, że zakopaliśmy ich tak dużo pośród naszych śmieci. Przyszłe populacje będą patrzeć na składowiska jak na kopalnie złota, pełne zasobów i zastanawiać się, o czym wszyscy myśleliśmy, powiedział Jason.
* Ten artykuł został zaktualizowany w celu wyjaśnienia kilku faktów dotyczących środków i wyników procesów recyklingu w Nowym Jorku i innych miejscach. Żałujemy błędów.
** W tym artykule pierwotnie stwierdzono, że MRF w Nowym Jorku jest własnością Sims Metal Management.
*** W tym artykule pierwotnie stwierdzono, że ponad 50 procent tego, co trafia do recyklingu w Nowym Jorku, trafia na wysypisko śmieci. Przypisaliśmy to twierdzenie do jego źródła i dodaliśmy kontekst, aby wyjaśnić, że często jest to spowodowane błędem użytkownika.
**** Ten artykuł pierwotnie sugerował, że brudne butelki nie są poddawane recyklingowi.
***** W tym artykule pierwotnie stwierdzono, że przeciętna butelka PepsiCo zawiera 10 procent rPET lub mniej.
